ในวิชาเขียนแบบเบื้องต้นผู้เรียนส่วนใหญ่อาจได้เรียนวิชาคัดลายมือซึ่งจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวสถาปนิกทุกคนจะมีรูปแบบการเขียนด้วยลายมือที่คล้ายคลึงกัน โดยก่อนที่คอมพิวเตอร์จะมีส่วนช่วยในการออกแบบสถาปัตยกรรมในลักษณะของแบบแปลน กระบวนการเขียนแบบและแก้ไขแบบในสมัยก่อนของสถาปนิกต้องอาศัยรูปแบบลายมือและขนาดของตัวอักษรที่คล้ายคลึงกัน เพื่อป้องกันข้อผิดพลาดจากการตีความแบบแปลน ซึ่งอาจทําให้เกิดความเสียหายในการก่อสร้าง โดยการเขียนตัวอักษรมักนิยมใช้ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่ Rose Lagacé (2019) เนื่องจากตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่มีเอกลักษณ์ชัดเจน ง่ายต่อการตีความและไม่สับสนกับตัวอักษรอื่น นอกจากนี้ยังมีเหตุผลเชิงองค์ประกอบในการเลือกรูปแบบตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่ด้วย การเขียนตัวอักษรที่ทําให้คนอื่นมองออกในเชิงเขียนแบบจึงเป็นสิ่งที่จําเป็น ด้วยเหตุนี้ผู้ออกแบบจึงสนใจในการพัฒนาชุดตัวอักษรในเชิงสถาปัตยกรรมทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษเพื่อใช้ในโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เกี่ยวข้อกับงานสถาปัตยกรรมและกราฟิกดีไซน์ โดยงานสร้างสรรค์ชิ้นนี้จะมีต้นแบบสเกตซ์และตัวต้นแบบกราฟิกไฟล์และพัฒนาเป็นฟอนต์ตัวพิมพ์ในคอมพิวเตอร์และจัดแสดงในงานนี้เป็นครั้งแรก